تقدیم به بهنرینم
تقدیم به بهترینم ...
من با تو سخن مي گويم . . رساتر از هميشه و تو حرفهايم را مي شنوي . . روشن تر از هر روز بگذار از عشق سخن نگويم بگذار وسعتش را در حصار كلمات محدود نكنم چرا كه من عشق را با كلام در نيافتم براي من عشق نه كلام است ، نه صوت و صدا؛ چيزي است وسيع تر از همه اينها وسيع است و با نجابت . . مانند دلت با شكوه است و پر رمز و راز . . همانند چشمانت عميق است و پر از صداقت . . همانند انديشه هايت، بگذار دريا بداند رقيبي دارد به زلالي قلبت و به ژرفناكي نگاهت و گفتي كه معناي عشق در انتظار است و در فاصله ها! و من تمام اين فاصله ها را با صبر و انتظار به تماشا نشسته ام! چه رازيست در اين فاصله . . نمي دانم كه هر چه ميگذرد مرا شيداتر مي كند . . و من . . شيدا مي مانم، بگذار از عشق سخن نگويم، بگذار وسعتش را در حصار كلمات محدود نكنم !!! تو را در آغوش گرفتم، چشم در چشمت شدم، موهايت را نوازش كردم، حرف زديم، برايم گفتي از گذشته . . از تنهايي . . از بي كسي . . از آينده . . از آرزو. . از . . گفتي . . گفتم . . از هر چه دوست داشتي لحظات مثل هميشه كند نمي رفت! باز زندگي برايم شيرين شد رنگ تازه گرفت لحظاتم را با دنيا عوض نمي كردم . . تا اينكه . . در حاليكه چشمانم را گشودم، زانوهايم در آغوشم بود . . نگاه كردم تنها سكوت ياريم مي كرد چقدر هوا سرد بود صداي اذان مي آمد زانوهايم را گشودم ايستادم و براي تو و چشمانت دست به دعا بردم و با تمام وجود و احساسم گفتم عزیزم رفتی برو به سلامت . . .
نظرات شما عزیزان:
